Ik ben Karina Bally en al jaren gepassioneerd door de Coton de Tulear. Mijn doel als occasioneel kweker is mensen gelukkig te maken met een leuk, gezond en gesocialiseerd hondje. Als kweker ben ik sinds 2002 aangesloten bij St. Hubertus, het FCI orgaan in België . 
Ik fok uitsluitend met stamboom Sint Hubertus en volg hun richtlijnen. Hierdoor zijn de pups via DNA getest op ouderschap en ben je zeker van raszuiverheid. Als fokker dien je mee te gaan met de evolutie in de hondenwereld. Als hedendaagse fokker volg ik wat er zich (inter)nationaal in de ‘coton’ wereld afspeelt. Ik focus me niet op shows of titels, op show gaat het enkel over uiterlijk en schoonheid. Dit wereldje ligt me niet. Uiteraard volg ik de F.C.I. rasstandaard en doe ik aan inteeltberekening. Ik test mijn honden via DNA op ziektes die mogelijk in het ras voorkomen. Deze testen zijn niet verplicht voor Sint Hubertus, ik doe deze tests uit vrije wil om het ras in stand te houden zoals een fokker betaamd die met zijn ras begaan is. Een perfekte hond bestaat niet, het zijn levende wezens, het is de bedoeling om met de resultaten verantwoorde combinaties te maken en zo gezond mogelijke honden te fokken.  Stambomen en testresultaten vind u bij ‘Onze Cotons”. Onze honden leven samen met ons in huis in familiale kring.

Hoe het begon...

Bij ons is het allemaal begonnen met een asielhondje dat we geadopteerd hadden
als gezelschap voor onze Labrador. Het was een kruising en via opzoekwerk in rasbeschrijvingen en via shows bleek onze "Boy" voor tachtig percent eenCoton de Tulear te zijn. Na zijn veel te korte leven hebben we ons een echte Coton de Tulear, Ybeau dertien weken oud, aangeschaft want de liefde voor dit ras was geboren. Enige maanden later wensten we en tweede Coton de Tulear te kopen omdat ons hart veroverd was. Voor ons het perfecte ras. We gingen bij een kweker kijken om een pup te kopen en daar zat Xarkos, anderhalf jaar oud, die qua manieren en karakter mij helemaal aan "Boy" deed terugdenken. De vonk sloeg over,het was wederzijds en zo keerden we huiswaards met Xarkos du Mas des Flocons. Ongeveer een jaar later besloten we met dit ras verder te gaan. Zo zijn we op zoek gegaan naar teefjes en we moesten passende bloedlijnen zoeken. Die zoektocht bleek niet zo makkelijk omdat er in Belgie niet zoveel Cotons zijn en we wilden goede bloedlijnen die verschillend waren met die van onze reuen. Zo hebben we Sabelle Cristal de Mira Ceti in Frankrijk gekocht toen ze tien dagen oud was. Toen ze negen weken oud was kwam ze bij ons. Liefkensrode Amani bestelden wezelfs reeds voor haar geboorte hier in Belgie. Op de leeftijd van acht weken kwam ze de roedel vergroten. En Rimel kwam twee dagen na haar eerste verjaardag bij ons.